اقدامات و کمک های اولیه در صرع

کمک های اولیه در صرع : حملات تشنج ساده و بدون عارضه ناشی از صرع، یک فوریت پزشکی به حساب نمی آید ولو اینکه فوریت به نظر برسد.  می توان گفت که صرع علائم بسیار متعددی دارد و بستگی به این دارد که کدام قسمت مغز این امواج را بفرستد اما معروف ترین این علائم، همان است که عموم مردم آن را می شناسند و به این صورت است که تمام مغز گرفتار می شود و حرکات ناگهانی در دست و پا رخ می دهد و فرد بیهوش می شود و پس از چند دقیقه دوباره به هوش می آید.

معمولا حملات صرع بعد از چند دقیقه بدون ایجاد هیچ حالت بیمار گونه ای، به طور طبیعی قطع می شود و اغلب شخص قادر است که بعد از اندک زمانی استراحت، فعالیت طبیعی خود را از سر گیرد و ممکن است نیازی به رسانیدن به مرکز درمانی نداشته باشد.
با این حال، بیماری های دیگری به غیر از صرع نیز می توانند موجب حمله تشنجی شوند.

در موارد زیر تشنج روی می دهد و نیاز به انجام اقدامات پزشکی فوری وجود دارد:

۱- التهاب نسج مغز
۲- حاملگی
۳- مسمومیت ها
۴- مننژیت (التهاب پرده های مغز)
۵- حمله گرمایی
۶- ضربه به سر
۷- کاهش قند خون
۸- تب بالا
۹- کاهش املاح بدن

اقداماتی که در حمله صرع می بایست به انجام برسد:

۱- به دنبال کارت یا پلاک پزشکی بیماری های خاص در گردن بیمار بگردید؛
۲- بیمار را از خطرات ناشی از سقوط ناگهانی حفظ کنید؛
۳- لباس های تنگ وی را شل نمائید؛
۴- سر را در هنگام تشنجات محافظت کنید؛
۵- برای بهبودی وضع تنفس، بیمار را به پهلو بخوابانید؛
۶- به بیمار به هوش آمده، آرامش و اطمینان دهید؛
۷- موارد فوق الذکر را برای درخواست آمبولانس در نظر بگیرید؛

اقداماتی که در حمله صرع نباید انجام داد:

۱- تلاش برای قرار دادن یک جسم سفت بین دندان ها؛
۲- دادن مایعات به بیمار در حین حمله با بیهوشی؛
۳- سعی در گرفتن زبان. در صرع زبان هیچگاه به داخل حلق برنمی گردد.
۴- انجام تنفس مصنوعی مگر اینکه ایست تنفسی متعاقب تشنجات یا افتادن در آب رخ دهد.
۵- محکم نگه داشتن بیمار، زیرا ممکن است موجب ایجاد آسیب به اندام های در حال تشنج شود.

درمان صرع

صرع هم درمان دارویی دارد و هم درمان و مراقبت های غیردارویی؛ درمان های غیردارویی شامل این است که بیمار باید سعی کند خسته، گرسنه و کم خواب نشود و به طور ناگهانی و با صدای تلفن یا زنگ ساعت یا نور مهتابی از خواب بیدار نشود بلکه اطرافیان او را به آهستگی و با لحن آرام از خواب بیدار کنند چون اگر به طور ناگهانی بیدار شوند، ممکن است دچار حمله صرع شوند .
بنابراین توصیه می شود که مبتلایان به صرع سه وعده غذا مصرف کنند و خواب کافی داشته باشند، خواب پیشنهادی بین ساعت ۱۱ شب تا ۶ صبح است.
همچنین این بیماران نباید دچار خستگی مفرط شوند بنابراین باید از ورزش هایی که بیمار را به تنفس شدید و نفس نفس زدن می اندازد، پرهیز کنند.