بیماری ام اس چیست
ام اس یک بیماری مزمن، التهابی و خود ایمنی سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع است. که با حملاتی از اختلال عملکرد اعصاب بینایی مغز و نخاع مشخص می شود. این اختلالات به میزان متغیری بهبودی حاصل می شود. و مجددا در طی سالیان دچار عود می شوند. در ادامه به اینکه بیماری ام اس چیست میپردازیم.
علائم ام اس
تظاهرات بیماری ام اس متفاوت است و بسته به محل و اندازه ضایعات ممکن است. یک یا چند تظاهر بینایی در یک فرد بروز دهد، تظاهرات شایع شامل: اختلالات بینایی مانند: تاردیدی، دوبینی، افت بینایی، سرگیجه و اختلال تعادل، ضعف یک یا دو اندام تحتانی و گزگز از علائم شایع این بیماری به شمار می آید.
وجود هر گونه از این علائم به تنهایی در یک فرد به معنای وجود ام اس نیست.که این علامت ها می توانند علل مختلفی داشته باشند، که متخصص مغز و اعصاب با کارهای که لازم است سعی می نمایید تا علت اختلال را مشخص نموده و سپس اقدامات درمانی را انجام دهد.
نقش سیگار در بیماری ام اس
سیگار باعث افزایش بروز ام اس همچنین در فردی که مبتلا به بیماری ام اس است، مصرف سیگار منجر به عود حملات و افزایش تعداد حملات می شود. این خطر بسیار وابسته به دوز دخانیات هست به طور مثال در فردی که در طول روز تعداد سیگار بیشتری مصرف می کند شانس بروز ام اس نسبت به کسی که سیگار مصرف نمی کند تا کسی که تعداد کمتری مصرف می کند بیشتر است.
متاسفانه مصرف دخانیات شامل افرادی که در معرض دود دخانیات قرار می گیرند و خود آن ها مصرف کننده نیستند نیز می شود و این جای تاسف دارد که کودکان در معرض دود سیگار والدین قرار می گیرند و به همین علت بدون اینکه خود آن ها سیگار مصرف کرده باشند، شانس بروز ام اس در این افراد زیاد می شود.
همان طور که ذکر شد، سیگار همراه با سایر عوامل خطر می تواند یک نقش افزایش داشته باشد، بدین معنا که اگر فردی سیگار می کشد اگر چاق هم باشد به عنوان اینکه سیگار هم یک عامل خطر برای ام اس باشد بیشتر می شود، در نهایت بگوییم بهتر است با کنترل مصرف دخانیات شانس ابتلا به دخانیات را از بین ببرید.
عوامل خطر و ریسک فاکتورهای ام اس
یکی از سوالات شایع این است که عوامل خطر و ریسکی که سبب افزایش بروز بیماری ام اس می شود، چه مواردی هستند. ام اس یک بیماری مولتی فاکتوریان است در واقع بیماری می باشد که عوامل مختلفی بر روی آن می توانند تاثیر بگذارند و در صورتی که عوامل خطر در کنار یکدیگر قرار بگیرند. شانس بروز بیماری را بیشتر می کنند.
مشاهده شده بیماری ام اس در مرزهای جغرافیایی بالاتر شیوع بیشتری دارد. و هر چقدر ما از خط استوا فاصله می گیریم این شیوع بیشتر می شود. در حقیقت این بدین دلیل گفته شد. که کشور ایران در مرز جغرافیایی ۲۵ تا ۴۰ درجه از خط استوا قرار دارد. و جز مناطق معتدل محسوب می شود و کشور ایران جز مناطقی است که شیوع بیماری ام اس متوسط تا به بالا می باشد.
بعضی از این عوامل عبارت است از:
یک عفونت ویروسی و ویروس EBV که سابقه برخورد و مواجهه با آن در دوران جوانی و نوجوانی می تواند یک عامل خطر در سنین بالاتر باشد.
چاقی و مصرف دخانیات در دوران جوانی و نوجوانی از علل و عواملی هستند که می تواند منجر به افزایش ریسک ابتلا به بیماری ام اس در افراد شود.
کمبود ویتامین D می تواند در افزایش بروز بیماری ام اس نقش بسزایی خواهد داشت. مطمئنا هر چقدر تعداد فاکتورها بیشتر باشد و یک فرد در معرض بیشتر این نوع فاکتورها باشد شانس ابتلا به بیماری ام اس در چنین افراد با چنین شرایطی بیشتر خواهد بود.
آیا بیماری ام اس کشنده است؟
بیماری ام اس یک بیماری کشنده نیست و ام اس تداخلی با میزان عمر و طول عمر فرد ندارد. در ام اس های شدید ممکن است با درجاتی از ناتوانی در آینده داشته باشیم ولی ام اس باعث مرگ و میر نمی شود ولی مرگ و میر در بیماران ام اس ناشی از سایر عللی است که ممکن است دیگر افراد به آن مبتلا شوند.
مانند بیماری های قلبی و عروقی، سرطان ها و سایر مواردی که احتمال آن وجود دارد تا منجر به مرگ افراد گردد.
می توان گفت بیماری ام اس در تمامی افراد سبب ناتوانی نمی شود. و خیلی از افراد پس از گذشت پانزده تا بیست از بیماری یک زندگی با روال طبیعی و معمولی دارند.
می توان گفت بیماری ام اس در تمامی افراد سبب ناتوانی نمی شود. و خیلی از افراد پس از گذشت پانزده تا بیست از بیماری یک زندگی با روال طبیعی و معمولی دارند.
در حال حاضر با درمان های جدید کیفیت سطح زندگی بیماران ام اس با درمان مناسب به گونه ای انجام می شود. تا این افراد با دور از ناتوانی بتوانند به زندگی خود ادامه دهند.
ارتباط رژیم های غذایی با ام اس
یک رژیم غذایی به هیچ عنوان سبب ابتلا به بیماری ام اس نشده است. علاوه بر این می بایست ذکر نمود که رژیم غذایی خاص و ثابت شده ای برای بهتر و بدتر شدن بیماری ام اس وجود ندارد.
بیماری ام اس و ورزش | بیماری ام اس چیست
یک باور غلط در مورد بیماری ام اس این است. که در بین عموم افراد رایج شده است. که افراد مبتلا به بیماری ام اس توانایی انجام فعالیت ورزشی را ندارند. که در واقع این یک باور غلط است. افراد مبتلا به این بیماری توانایی ورزش کردن را دارند و ورزش می تواند. نقش بسیار مفید و موثری در زندگی افراد مبتلا به بیماری ام اس داشته باشد.
انجام فعالیت های ورزشی به کاهش تنش ها و استرس های روحی و روانی، بهبود قدرت عضلانی و بهبود وضعیت تعادلی فرد می تواند نقش بسیار خوب و مفیدی در زندگی افراد مبتلا به بیمار ام اس و کنترل بیماری و حملات این افراد داشته باشد.
فرد مبتلا به این بیماری باید درنظر داشته باشد قبل از انجام فعالیت های ورزشی از مایعات استفاده نمایید. از ایجاد خستگی و در معرض قرار گرفتن گرمای زیاد پرهیز نمایید. در صورتی که در حین فعالیت های ورزشی با مواردی همچون احساس خستگی، احساس سرگیجه یا اختلال تعادل، سبکی و علائم شبیه به حملات ایجاد شود بایستی فعالیت های ورزشی را ادامه ندهد و قطع نمایید.
به طور معمول در صورتی که با علائمی به صورت گذارا مواجهه شود. با استراحت و مصرف مایعات برطرف می شود و فرد می تواند. در روزهای آینده به فعالیت ورزشی ادامه دهد.
نهایت بگوییم که مطمئنا انجام فعالیت های ورزشی نقش مهمی در بهبود افراد مبتلا به بیماری ام اس خواهد داشت.